วันกาลกิณี

วันกาลกิณี

วันที่แม้ไม่เกิดเภทภัยทันตาเห็น แต่อาจกลายเป็นต้นเหตุของเคราะห์ซ้อนเร้นที่ยืดเยื้อ

ลักษณะเฉพาะของวันกาลกิณี

วันกาลกิณีเป็นวันอัปมงคลที่ สัมพันธ์กับ “วันเกิด” ของแต่ละคน โดยกำหนดตามหลัก “ธาตุพิฆาต” ในโหราศาสตร์ไทย และ “สัตตาทิศ” หรือ “โทษของวัน”
ในคัมภีร์ปกรณ์เก่า  ตัวอย่างวันกาลกิณีตามวันเกิด:

ใครเกิดวันใด วันกาลกิณีของคนนั้นคือวันอัปมงคลของตนเอง ซึ่งควรหลีกเลี่ยงกิจกรรมสำคัญ เช่น

• การเจรจาธุรกิจ

• การเปิดกิจการใหม่

• การเข้าหาผู้ใหญ่เพื่อขอความช่วยเหลือ

• การนัดพบคู่รักเพื่อความสัมพันธ์ที่ยั่งยืน

• การออกรถ ทำสัญญา หรือวางฤกษ์ยามสำคัญ

ในคัมภีร์โบราณ “กาลกิณี”  บางเล่ม เช่น ตำราพระสุริยยาตร์, จันทรคติวิเคราะห์, หรือแม้แต่ในวรรณกรรมอย่าง โคลงโลกนิติ มีการกล่าวถึงกาลกิณีว่าเป็น “อัปมงคลเงียบ” เพราะผลเสียอาจไม่แสดงออกในทันที แต่จะแทรกซึมเป็นพลังต้านที่มองไม่เห็น เช่น

• แรงส่งไม่มา

• เจรจาแล้วไม่จบ

• คิดดีแต่ผลกลับออกมาเสีย

• ได้ของแล้วต้องคืน ได้รักแล้วต้องพราก

โบราณจึงถือเป็นวัน “เสนียดเฉพาะตน” ที่ต้องระวังเป็นพิเศษ

การแก้เคล็ดวันกาลกิณี

ในกรณีที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ โบราณมีวิธี "บังพลังร้าย" ของวันกาลกิณีเอาไว้ เช่น

• ใส่เสื้อผ้ามงคลประจำวันเกิด เพื่อเสริมพลังตัวเอง

• ปล่อยสัตว์ที่มีชีวิตเป็นคู่นอกวัด เช่น ปลาคู่ 2 ตัว นก 2 ตัว

• สวดคาถา “พาหุงมหากา” พร้อมแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรในช่วงเช้า

• ทำกิจในช่วงเวลามงคลของวัน (มหัทธโนฤกษ์, เทวีฤกษ์ ฯลฯ) เพื่อหักล้างแรงลบ

วันกาลกิณีในระบบโหราศาสตร์จีนและฮินดู

น่าสนใจว่าความเชื่อเรื่อง “พลังเสียเฉพาะบุคคล” นี้ มีในทุกระบบโหราศาสตร์ทั่วโลก เช่น

• ในระบบจีน เรียกว่า “วันชงธาตุประจำตัว” หรือ “วันเถ้าจื้อ”

• ในระบบฮินดู เรียกว่า “วันราหู กาละ” หรือ “ราหูกาล” ซึ่งห้ามเริ่มกิจกรรมในช่วงนั้นอย่างเด็ดขาด
   

สรุปวันกาลกิณี ไม่ใช่วันที่โชคร้ายโดยทั่วไป แต่เป็น “วันเสียเฉพาะบุคคล” ที่ควรใช้ด้วยความระมัดระวัง
หากเปรียบไปก็เหมือน “เส้นทางปกติ” ที่วันนี้อาจมีหลุมพรางเฉพาะผู้ขับรถรุ่นหนึ่งเท่านั้น จึงไม่ใช่ทุกคนจะได้รับผลเท่ากัน

การรู้วันกาลกิณีของตนเอง คือการ “รู้จังหวะถอย” ซึ่งในบางครั้ง การหยุดรอหนึ่งวัน อาจทำให้ผลลัพธ์เปลี่ยนจากร้ายเป็นดีโดยสิ้นเชิง