ในบรรดาตำราไสยศาสตร์ คือวิชาการที่กล่าวถึงสิ่งมหัศจรรย์ลี้ลับ อันเกิดขึ้นได้ด้วยอำนาจวิชาคุณคาถาและเลขยันต์นั้น ตามที่ได้มีการจัดพิมพ์ขึ้นแพร่หลายในเมืองไทย ต้องนับได้ว่าตำราเพ็ชร์รัตน์มหายันต์อันเป็นตำราที่กล่าวถึงเลขยันต์ต่างๆ และตำราเพ็ชร์รัตน์สรรพเวท อันเป็นตำราที่กล่าวถึงคาถาอาคมและโองการต่างๆ ซึ่งรวบรวมจัดพิมพ์ขึ้นโดยท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ (อดีตพระครูใบฎีกา ถานานุกรมของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ วัดระฆัง) ได้จัดพิมพ์ขึ้นมาเป็นปฐม เพราะก่อนที่ตำราทั้ง 2 เล่มนี้ จะได้มีการจัดพิมพ์ขึ้นมา ปรากฏว่ายังไม่เคยมีใครกระทำขึ้นมาก่อนเลย

                ท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ผู้นี้ นับได้ว่าท่านเป็นผู้ที่มีหัวก้าวหน้าในด้านวิชาการไสยศาสตร์เป็นคนแรกมิใช่แต่จะเพียงว่าท่านเป็นผู้ที่ชอบค้นคว้ารวบรวมเท่านั้น ปรากฏว่าตัวท่านเองก็กระทำศิลปะวิชาการเหล่านี้ได้ขลังอย่างดีเป็นยอดเยี่ยม ขณะที่ท่านยังอุปสมบทอยู่นั้น ท่านได้ใช้วิชาการเหล่านี้บันดาลให้เกิดโชคลาภสการ แล้วนำไปสร้างพระอุโบสถไว้หลายหลัง เมื่อท่านลาสิกขาบทออกมาแล้ว ท่านก็ยังคงปฏิบัติอยู่เรื่อยตราบจนท่านชราและวายชนม์ไป มีสานุศิษย์ที่เคารพนับถือในตัวท่านเป็นจำนวนมาก ซึ่งผู้รวบรวมเองก็นับว่าเป็นสานุศิษย์ของท่านคนหนึ่งด้วยเหมือนกัน ท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ มีภูมิลำเนาเดิมอยู่จังหวัดพระตะบองมณฑลบูรพา ซึ่งขณะนั้นยังเป็นของไทยอยู่ เมื่ออายุครบอุปสมบท ก็ได้บวชในพระบวรพุทธศาสนา ภายหลังได้ไปเล่าเรียนศิลปวิทยากับท่านอาจารย์ที่ถ้ำเขาสำเภา ท่านอาจารย์องค์นี้ปรากฏว่ามีอภินิหารเลื่องลือมาก แม้กระทั่งรัฐบาลฝรั่งเศสซึ่งได้มาปกครองเขมรในตอนหลัง ยังยกย่องเชื่อถือแต่งตั้งให้เป็นสมเด็จพระครู เมื่อเกิดมหาสงครามโลกครั้งที่ 1 ได้นิมนต์สมเด็จพระครูองค์นี้ไปทำน้ำมนต์ในพิธีไชยฤกษ์มหาสงคราม ท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ มิใช่จะแตกฉานในวิชาไสยศาสตร์เพียงประการเดียว แม้ในทางวิชาโหราศาสตร์ท่านก็แตกฉาน ภายหลังท่านได้จารึกจากเมืองเขมรเข้ามาสู่ประเทศไทย และได้จำพรรษาอยู่ ณ วัดระฆัง จนกระทั่งท่านลาสิกขาบท ขณะที่อยู่เมืองไทย ท่านก็ได้ตั้งหน้าเล่าเรียนพระปริยัติธรรมทั้งได้ไปเรียนวิชาการทางไสยศาสตร์กับท่านเจ้าคุณสนิทสมณคุณ วัดโมฬีโลกย์ (วัดท้ายตลาด) เพิ่มเติมอีก อันท่านเจ้าคุณสนิทสมณคุณผู้นี้ เป็นพระเถราจารย์ที่ชำนาญในการลงนะหน้าท้อง และลงตระกรุดทองคำ 19 ดอก ปรากฏว่าตระกรุดที่ท่านทำขึ้นนั้นใช้ได้ผลศักดิ์สิทธิ์มาก

                ท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ ขณะเมื่อยังอุปสมบทอยู่นั้น ได้พยายามรวบรวมหลักวิชาจากโบราณคัมภีร์ต่างๆ และได้จัดพิมพ์ขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2472 สำหรับตำราไสยศาสตร์นั้น ได้จัดพิมพ์ขึ้นเป็น 2 เล่มด้วยกัน คือเล่มที่กล่าวถึงเรื่องเลขยันต์นั้น ให้ชื่อว่าตำรา “เพชรรัตน์มหายันต์” ส่วนอีกเล่มหนึ่งกล่าวถึงคาถาอาคมและโองการต่างๆ พร้อมด้วยอุปเท่ห์วิธีใช้เล่มนี้ ให้ชื่อว่าตำรา “เพชรรัตน์สรรพเวท” หรือตำราจิตศาสตร์ ปัจจุบันนี้ตำราทั้ง 2 เล่มนี้ แทบจะไม่มีหลงเหลืออยู่เลย และจะเป็นที่น่าเสียดายมาก ถ้าหากว่าปล่อยให้ศิลปวิทยา ที่ท่านได้รวบรวมขึ้นด้วยความยากลำบากนั้น จะต้องมีอันเป็นสูญหายไปสิ้น เพราะแต่ละสิ่งที่ท่านได้รวบรวมขึ้นไว้นี้ ล่วนแต่เป็นของที่ศักดิ์สิทธิ์อันจะประมาณค่ามิได้ทั้งนั้น

                ด้วยเหตุผลตามที่กล่าวมานี้ จึงเป็นเหตุกระตุ้นเตือนใจ ทำให้ผู้รวบรวมต้องนำตำราทั้ง 2 เล่มที่มีอยู่ ขึ้นมาพิจารณาสอดส่องดู แลเห็นความสำคัญของตำราค่าควรเมืองทั้ง 2 เล่มนี้ เป็นการสมควรที่จะจัดพิมพ์ขึ้นมาใหม่ โดยยึดหลักวิชาการที่ท่านได้วางเอาไว้เป็นบรรทัดฐาน พร้อมทั้งจัดการเพิ่มเติมแก้ไขในสิ่งบางอย่างซึ่งยังบกพร่องอยู่ ให้สมบูรณ์แบบโดยครบถ้วน เนื่องจากได้รับฟังจากตัวท่านเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่ รวบรวมและเรียบเรียงจัดพิมพ์ขึ้นจนสำเร็จรูปเป็นตำรา “พระเวท ฉบับพิเศษ” นี้เพื่อจะได้ใช้เป็นตำราควบคู่ไปกับคัมภีร์พระเวทชุด 6 เล่ม ที่ได้รวบรวมขึ้นได้แล้วนั้น การจัดพิมพ์ตำราพระเวทฉบับพิเศษนี้ ได้จัดพิมพ์ขึ้นเป็น 2 ภาค คือ ปฐมภาค กล่าวด้วยเรื่องยันต์ต่างๆ ตามเค้าโครงที่กล่าวไว้ในคัมภีร์เพชรรัตน์มหายันต์ ส่วนทุติยะภาคนั้น กล่าวด้วยคาถาและโองการ ตามแบบที่กล่าวไว้ในคัมภีร์เพชรรัตน์สรรพเวท ซึ่งท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ได้เคยรวบรวมและจัดพิมพ์ขึ้นไว้แล้วนั้น

                ผลดีอันอาจจะเกิดขึ้นได้ จากการที่ได้จัดทำตำราเล่มนี้ขึ้นมา แม้จะเป็นเพียงส่วนน้อยก็ตาม ผู้รวบรวมขอน้อมอุทิศเป็นสิ่งปฏิการ บูชาพระคุณของท่านอาจารย์เทพย์ สิงหรักษ์ อันเป็นอาจารย์ท่านหนึ่งของผู้รวบรวม และท่านได้วายชนม์ไปแล้วนั้น แม้หากว่าท่านได้ทราบด้วยญาณวิถีใดๆ ก็ดี ขอจงอนุโมทนาในกุศลเจตนานี้ด้วย เทอญฯ

สารบัญ