หนังสือเล่มนี้คือการดูดวงตามระบบ “พลูหลวง” ซึ่งให้ดาวพระเคราะห์ใหม่ มฤตยู, เนปจูน, พลูโต, และแบคคัส อันเป็นเกษตรที่จัดตามระบบคาลเดียโบราณอันจัดมาเมื่อ 6 พันปีกว่ามาแล้ว คือถือดาวเกษตรตามระบบใกล้ไกลจากอาทิตย์ตามลำดับ

                อาทิตย์เกษตรราศีสิงห์เป็นหลัก และมีดาวเป็นเกษตรถัดจากดวงอาทิตย์ไปตามราศีเป็นลำดับต่อไปนี้

                พุธเกษตรราศีกันย์, ศุกร์เกษตรราศีตุลย์, อังคารเกษตรราศีพิจิก, พฤหัสบดีเกษตรราศีธนู, เสาร์เกษตรราศีมังกร, มฤตยู (ยูเรนัส) เกษตรราศีกุมภ์, เนปจูนเกษตรราศีมีน, พลูโตเกษตรราศีเมษ, แบคคัส (โสม) เกษตรราศีพฤษภ

                ส่วนจันทร์ยังคงเดิมแบบโบราณให้เป็นเกษตรราศีกรกฎตามเดิม

                ระบบนี้เป็นวิทยาศาสตร์โดยแท้ และเมื่อจัดดังนี้แล้วก็เป็นวิทยาศาสตร์ ถูกต้องตามดาราศาสตร์ และถูกต้องตามกฎเกณฑ์ของโหรคาลเดียผู้ยิ่งใหญ่เมื่ออดีตสมัยหลายพันปีมาแล้ว

                ก็เมื่อเราได้พระเคราะห์มาครองราศีต่างๆ จนเกือบครบ (ขาดราศีเมถุนไปราศีเดียว) ก็สมควรแก้ไขโหราศาสตร์ให้เป็นวิทยาศาสตร์เสีย คือ ดาวใดครองราศีธาตุใดก็ให้เป็นธาตุนั้นเสียเลย มิต้องลักลั่นกันอีกต่อไป และสมกับความเป็นจริงของดวงดาวด้วย เราจึงได้ อาทิตย์, พฤหัสบดี, พลูโต, ครองราศีธาตุไฟ ดาวจันทร์, อังคาร, เนปจูน ครองราศีธาตุน้ำ ดาวเสาร์, แบคคัส, พุธ ครองราศีธาตุดิน ดาวศุกร์, มฤตยู, และเกตุ (ใช้แทนราศีเมถุนไปก่อน) ครองราศีธาตุลม

                ธาตุที่จัดแบบใหม่นี้เป็นธาตุสำคัญมากด้วยเป็นธาตุแท้ เมื่อดาวธาตุต่างๆ ชุมนุมสามราศีกรบธาตุร่วมลัคนาก็ดี หรือร่วมตนุลัคน์ก็ดี ดวงแบบนี้จะยิ่งใหญ่ ชำแรกตนออกมาเด่นเหนือตระกูลเสมอไป และยิ่งเป็นดาวมีศักดิ์ คือเป็นเกษตรมหาอุจด้วยแล้วก็แรงมาก จะมีชื่อเสียงโด่งดัง

                ในหนังสือเล่มนี้ได้เล่าประวัติเทพเจ้าดาวพระเคราะห์ ที่ยึดถือมาแต่โบราณโดยรวบรวมไว้หมดทั้งฝ่ายไทย ฮินดู และกรีก โรม ซึ่งแท้จริงก็มาจากต้นตอเดียวกัน คือโหราศาสตร์ ท่านได้รจนาลักษณะดวงดาวให้เป็นปุคคลาธิษฐาน ซึ่งน่าศึกษาอย่างยิ่ง

                ในโอกาสอันเหมาะสมนี้ ข้าพเจ้าจึงทำการวิจัยอย่างละเอียด ใช้เวลาค้นคว้านานเป็นแรมปี เชื่อว่าคงไม่มีใครทำได้ละเอียดเช่นนี้มาก่อน ทั้งนี้เพื่อจุดมุ่งหวังอย่างเดียวก็คือ เราควรจะศึกษาโหราศาสตร์กันให้ถึงแก่น ต้องรู้ซึ้งถึงที่มาของแหล่งใหญ่ๆ อันจะทำให้วิชาการของเราลึกซึ้ง

                เคยมีนักโหราศาสตร์ไทยบางคนกล่าวคำสบประมาทเรื่องราวของปกรนัม หรือเทพนิยายฝ่ายยุโรปว่าเป็นของไร้สาระ นั่นเป็นความโง่เขลาของบุคคลผู้นั้น

                เราต้องไม่ลืมว่า เทพเจ้าเซอุสก็ดี, อะพอลโล่ก็ดี ล้วนแต่รจนามาจากตำรับโหราศาสตร์โบราณชั้นสูง และชาวกรีก ชาวโรม เขาเคารพนับถือ ได้สร้างวิหารให้เทพเจ้าของตนอย่างโอ่อ่าสวยงามที่สุด ด้วยสมัยนั้นเป็นสมัยของการนำเอาดาวพระเคราะห์ที่เขาเคารพนับถือมาสร้างให้เป็นตัวตน เป็นปุคลาธิษฐาน อันเป็นความลึกซึ้งอย่างยิ่ง

                มันก็คล้ายๆ ของเราที่นับถือ พระอินทร์, พระจันทร์, พระยม ฯลฯ อะไรเหล่านี้ คนโบราณท่านย่อมมีเหตุผลในตัวของท่านเอง เราคนสมัยนี้ละเลยคติบางอย่างมานานย่อมเข้าไม่ถึงจุดมุ่งหมายอันแท้จริงของท่าน การศึกษาโหราศาสตร์สมัยนี้ว่าที่จริงก็ล้วนแต่เอาแต่เปลือกของเขามาเท่านั้น ที่จะไปล้วงถึงแก่นก็ยากจะคลำไปถึง

                ท่านควรศึกษาเรื่องเหล่านี้ดู แล้วลองตริตรองพิจารณาด้วยญาณอันถ่องแท้ แล้ววินิจฉัยดูว่าท่านได้อะไรมาบ้าง จะได้มากได้น้อยแค่ไหนก็แล้วแต่บุคคล ใครระหยั่งถึงจะสัมผัสเข้าไปใกล้หรือเอื้อมไม่ถึง บางทีก็ขึ้นกับการศึกษา และทัศนะคติที่ได้เคยอบรมบ่มใจกันมา แต่พึงเชื่อไว้อย่างหนึ่งว่า สิ่งเหล่านี้คือแก่นแท้ของโหราศาสตร์ที่โบราณาจารย์ท่านฉาบน้ำตาลไว้สวยๆ ลวงไว้ด้วยรสหวานๆ

                จงมองข้ามสิ่งเหล่านั้น แล้วพินิจพิจารณาให้ดีอย่าผลีผลาม ท่านคงจะได้สิ่งที่พึงหวังอย่างแน่นอนมิต้องสงสัย

พลูหลวง