กำเนิดแห่งดวงวิญญาณผู้กล้า

นาจาเป็นบุตรของ แม่ทัพหลี่จิ้ง (李靖) แห่งด่านเฉินถังกวน (陳塘關) และ นางอินสือ (殷氏) ซึ่งตั้งครรภ์นานถึง สามปีหกเดือน  ความล่าช้านี้ไม่ใช่เพราะชะตาแห่งมนุษย์ แต่เป็นเพราะ “จิตแห่งเทพ” ยังรอเวลาที่ฟ้าจะเปิดประตูให้ลงจุติ

เมื่อถึงกำหนดคลอด สิ่งที่นางให้กำเนิดกลับไม่ใช่ทารก แต่เป็น “ลูกกลมแห่งพลัง” ที่เปล่งแสงร้อนแรงราวพระอาทิตย์ พระบิดาเข้าใจผิดคิดว่าเป็นปีศาจ จึงใช้ดาบฟันทิ้ง ทว่าในเสี้ยววินาทีนั้น ลูกกลมแตกออก และเด็กชายรูปงามผู้เปล่งรัศมีแห่งดอกบัวได้ถือกำเนิดขึ้น  เขาคือ นาจา

ตำนานกล่าวว่า นาจาไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา แต่เป็น “จูหลิงเสิ่น (珠靈神)” เทพบุตรแห่งสวรรค์ที่ถูกส่งลงมาปราบพลังมืด และปกป้องความสงบสุขของโลกมนุษย์

ศิษย์แห่งไท่อี้เจินเหริน  ผู้ฝึกวิชาจากสวรรค์

หลังถือกำเนิด นาจาได้รับการอบรมสั่งสอนจาก ไท่อี้เจินเหริน (太乙真人) เซียนผู้ทรงธรรมแห่งสำนักเต๋า ท่านมองเห็นพลังมหาศาลในตัวเด็กคนนี้ และมอบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ไว้ให้สามประการ

• หอกอิงเทียน (乾坤槍) หอกแห่งสวรรค์ที่ไม่มีสิ่งใดขวางได้

• ห่วงสรรพาวุธ (乾坤圈) ห่วงกลมแห่งเต๋าที่สามารถตีแผ่พลังจักรวาล

• วงล้อไฟ (風火輪) ล้อเพลิงและพายุ ที่ทำให้นาจาเหาะเหินข้ามทะเลและข้ามเวลา

นาจาเติบโตเป็นเทพบุตรหนุ่มผู้เปี่ยมพลังและหัวใจแห่งนักรบ เขาไม่กลัวอันตราย ไม่หวั่นอธรรม แต่เบื้องหลังความกล้านั้นคือ “ความเดียวดายของผู้ที่ต้องต่อสู้กับโชคชะตา”

ศึกใหญ่แห่งทะเลตะวันออก

เรื่องราวที่ทำให้ชื่อของนาจาเลื่องลือไปทั่วทั้งสามโลก คือ “ศึกเทพมังกร”
ครั้งหนึ่งนาจาเล่นน้ำอยู่ริมทะเลโดยไม่รู้ว่าที่นั่นคือเขตของ เทพมังกรแห่งทะเลตะวันออก (東海龍王)
แต่ด้วยความบังเอิญและพลังมหาศาล เขาได้สังหารบุตรของเทพมังกรโดยไม่ตั้งใจ
เทพมังกรโกรธแค้นและขึ้นฟ้องต่อฟ้าทั้งสี่ ขอให้ลงโทษนาจาและครอบครัว

เพื่อปกป้องพ่อแม่และประชาชน นาจาจึงเลือก “สละชีวิตตนเอง”
เขาตัดเนื้อกระดูกคืนให้มารดา และตัดเลือดเนื้อคืนให้บิดา เพื่อชดใช้ทุกสิ่งอย่าง
นี่คือการเสียสละของนักรบผู้ยอมดับตนเพื่อรักษาผู้อื่น

แต่ด้วยคุณธรรมแห่งหัวใจ ไท่อี้เจินเหรินจึงใช้พลังแห่งเต๋าเรียกดวงวิญญาณของนาจามาฟื้นคืนใน “ร่างดอกบัวศักดิ์สิทธิ์”
และจากวันนั้นเป็นต้นมา เขาได้ถือกำเนิดใหม่ในฐานะ เทพนาจาไท้จื้อ (哪吒三太子爺) ผู้มีร่างกายแห่งไฟและจิตใจแห่งบัว เทพผู้ไม่มีวันดับสูญ

ความขัดแย้งแห่งบิดาและบุตร

แม้จะฟื้นคืนชีวิต แต่ความสัมพันธ์ระหว่างนาจาและบิดา หลี่จิ้ง กลับเต็มไปด้วยความเข้าใจผิด
หลี่จิ้งเกรงกลัวพลังอันรุนแรงของลูกชาย และเชื่อว่าเขาคือภัยต่อโลก
ความขัดแย้งนี้นำไปสู่การต่อสู้ครั้งใหญ่ระหว่างพ่อกับลูก สงครามที่มิใช่เพื่อชัยชนะ แต่เพื่อการให้อภัย

ในที่สุด ไท่อี้เจินเหรินได้เข้ามาไกล่เกลี่ย และช่วยให้ทั้งสองได้เรียนรู้ว่า

“ความรักที่แท้จริงคือการยอมรับ แม้จะอยู่เหนือกฎแห่งสวรรค์”

และตั้งแต่นั้น นาจาได้กลับมาปกป้องพ่อและบ้านเมืองของตนด้วยหัวใจที่สงบกว่าเดิม

จากนักรบแห่งกรรม สู่เทพผู้ปกป้อง

หลังจากผ่านการทดสอบทั้งกายและใจ นาจาได้รับพระบัญชาจาก เง็กเซียนฮ่องเต้ (玉皇上帝) ให้ดำรงตำแหน่งเป็นหนึ่งในเทพผู้พิทักษ์แห่งสวรรค์ มีนามว่า 哪吒三太子爺  (แต้จิ๋วออกเสียงว่า หน่าจา ซำไท้จื้ออี๋ จีนกลางออกเสียงว่า หน่า จา ซาน ไท้จื่อ เย๋) หมายถึง “ นาจาไท้จื้อ พระโอรสองค์ที่สามแห่งฟ้า ”

ท่านทำหน้าที่ร่วมกับ เอ้อหลางเสิ่น (二郎神) และ หยางเจียน (楊戬) เป็น “สามทหารสวรรค์” ผู้ปราบปีศาจและปกป้องขอบฟ้าแห่งเต๋า ในแง่จิตวิญญาณ นาจาคือสัญลักษณ์ของผู้ที่ “ลุกขึ้นใหม่จากเถ้าธุลีแห่งกรรม” ท่านเตือนให้มนุษย์รู้ว่า ความผิดพลาดไม่ใช่จุดจบ หากมีใจกล้าและสำนึกบริสุทธิ์ ก็สามารถกลับมาสร้างบุญได้อีกครั้ง

เสียงเพรียกจากดอกบัวเพลิง

ในดอกบัวที่ผลิบานเหนือเพลิงแห่งกรรม
ยังคงมีแสงแห่งปัญญาที่นาจาได้ฝากไว้กับโลกมนุษย์
“อย่ากลัวการล้มลง เพราะในเปลวไฟแห่งทุกข์ คือแสงแห่งการตื่นรู้”